| Book,Page,LineNumber,Text | |
| 25,0023,001,หลับ. บทว่า <B>ทุพฺภโต วิย</B> ได้แก่ หลับเหมือนตาย และหลับเหมือนสลบ. | |
| 25,0023,002,ด้วยบทว่า <B>สุญฺมคารํ</B> มารกล่าวว่าท่านหลับด้วยคิดว่า เราได้เรือนว่างแล้ว | |
| 25,0023,003,หรือ. บทว่า <B>สุริเย อุคฺคเต</B> ความว่า เมื่อตะวันโด่งแล้ว ก็บัดนี้ ภิกษุทั้ง | |
| 25,0023,004,หลาย กำลังกวาด ตั้งน้ำฉันเตรียมตัวไปภิกขาจาร เหตุไร ท่านจึงยังนอนอยู่ | |
| 25,0023,005,เล่า. | |
| 25,0023,006,บทว่า <B>ชาลินี</B> ความว่า ตัณหา ชื่อว่า ดุจข่าย โดยข่ายอันเป็นส่วน | |
| 25,0023,007,ของตน ซึ่งครอบงำภพทั้งสาม ตามนัยที่ว่า ซึ่งว่าตัณหาวิจริต ๑๘ เพราะ | |
| 25,0023,008,อาศัยอายตนะภายในเป็นต้น. บทว่า <B>วิสฺตฺติกา</B> ได้แก่ ตัณหาที่ชื่อว่าซ่านไป | |
| 25,0023,009,เพราะซ่านไปในอารมณ์มีรูปเป็นต้นในภพนั้น ๆ เพราะมีรากเป็นพิษและ | |
| 25,0023,010,เพราะบริโภคเป็นพิษ. บทว่า <B>กุหิญฺจิ เนตเว</B> ได้แก่ เพื่อนำไปในที่ไหน ๆ. | |
| 25,0023,011,บทว่า <B>สพฺพูปธีนํ ปริกฺขยา</B> ได้แก่ เพราะสิ้นอุปธิทั้งหมด ต่างโดยเป็น | |
| 25,0023,012,ขันธ์ กิเลส อภิสังขารและกามคุณ. บทว่า <B>กึ ตเวตฺถ มาร</B> ความว่า ดู | |
| 25,0023,013,ก่อนมาร ประโยชน์อะไรของท่านในเรื่องนี้เล่า เหตุไร ท่านจึงเลาะริมรั้ว | |
| 25,0023,014,ติเตียน เหมือนแมลงวันตัวเล็ก ๆ ไม่อาจซ่อนตัวอยู่ในข้าวต้มที่ร้อน ๆ ได้. | |
| 25,0023,015,<I>จบอรรถกถาสุปปติสูตรที่ ๗</I> | |