tripitaka-mbu / 25 /250039.csv
uisp's picture
add data
3c90236
Book,Page,LineNumber,Text
25,0039,001,<H1>๕. มานสสูตร</H1>
25,0039,002,<H1>ว่าด้วยบ่วงใจ</H1>
25,0039,003,[๔๕๘] ข้าพเจ้าได้สดับมาแล้วอย่างนี้ :-
25,0039,004,สมัยหนึ่ง พระผู้มีพระภาคเจ้าประทับ อยู่ ณ พระวิหารเชตวัน อาราม
25,0039,005,ของท่านอนาถบิณฑิกเศรษฐี กรุงสาวัตถี.
25,0039,006,[๔๕๙] ครั้งนั้นแล มารผู้มีบาปได้เข้าไปหาพระผู้มีพระภาคเจ้าถึงที่
25,0039,007,ประทับ ครั้นแล้ว ได้กล่าวกะพระผู้มีพระภาคเจ้าด้วยคาถาว่า
25,0039,008,<B>บ่วงใดมีใจไปได้ในอากาศ กำลัง
25,0039,009,เที่ยวไป ข้าพระองค์จักคล้องพระองค์ไว้
25,0039,010,ด้วยบ่วงนั้น สมณะ ท่านไม่พ้นเรา.</B>
25,0039,011,[๙๖๐] พระผู้มีพระภาคเจ้าตรัสตอบว่า
25,0039,012,<B>เราหมดความพอใจในรูป เสียง
25,0039,013,กลิ่น รส โผฏฐัพพะ อันเป็นของรื่นรมย์
25,0039,014,ใจแล้ว แน่ะมาร เรากำจัดท่านได้แล้ว.</B>
25,0039,015,ลำดับนั้น มารผู้มีบาปเป็นทุกข์ เสียใจว่า พระผู้มีพระภาคเจ้าทรง
25,0039,016,รู้จักเรา พระสุคตทรงรู้จักเรา ดังนี้ จึงได้หายไปในที่นั้นนั่นเอง.
25,0039,017,<H1>อรรถกถามานสสูตร</H1>
25,0039,018,พึงทราบวินิจฉัยในมานสสูตรที่ ๕ ต่อไป :-
25,0039,019,บ่วงชื่อว่า จรไปในอากาศ เพราะผูกแม้แต่ผู้จรไปในอากาศ. บทว่า
25,0039,020,<B>ปาโส</B> ได้แก่ บ่วงคือ ราคะ. บทว่า <B>มานโส</B> ได้แก่ ประกอบกับใจ.
25,0039,021,<I>อรรถกถามานสสูตรที ๕</I>