Book,Page,LineNumber,Text
20,0003,001,อภิชฌาและโสมนัสในโลกเสียได้   พิจารณาเห็นธรรมในธรรมอยู่  มีความเพียร
20,0003,002,มีสติ   มีสัมปชัญญะ    กำจัดอภิชฌาและโทมนัสในโลกเสียได้.
20,0003,003,[๓]   เมื่อพระผู้มีพระภาคเจ้าตรัสอย่างนี้แล้ว  นายเปสสหัตถาโรหบุตร
20,0003,004,ได้กราบทูลพระผู้มีพระภาคเจ้าว่า  น่าอัศจรรย์  พระพุทธเจ้าข้า  ไม่เคยมี  พระ
20,0003,005,พุทธเจ้าข้า  สติปัฏฐาน ๔ นี้   พระองค์ทรงบัญญัติไว้ดีแล้ว   เพื่อความบริสุทธิ์
20,0003,006,ของสัตว์ทั้งหลายเพื่อก้าวล่วงความโศกและความร่ำไร     เพื่อความดับแห่งทุกข์
20,0003,007,และโทมนัส    เพื่อบรรลุญายธรรม   เพื่อทำให้แจ้งซึ่งพระนิพพาน  <B>ที่จริง  แม้
20,0003,008,พวกข้าพระพุทธเจ้าเป็นคฤหัสถ์นุ่งผ้าขาว    ก็ยังมีจิตตั้งมั่นดีแล้วใน
20,0003,009,สติปัฏฐาน  ๔  เหล่านี้อยู่ตามกาลที่สมควร</B>  ขอประทานพระวโรกาส  พวก
20,0003,010,ข้าพระพุทธเจ้าพิจารณาเห็นภายในกายอยู่    มีความเพียร   มีสติ   มีสัมปชัญญะ
20,0003,011,กำจัดอภิชฌาและโทมนัสในโลกเสียได้     พิจารณาเห็นเวทนาในเวทนาอยู่    มี
20,0003,012,ความเพียร     มีสติ    มีสัมปชัญญะ      กำจัดอภิชฌาและโทมนัสในโลกเสียได้
20,0003,013,พิจารณาเห็นจิตในจิตอยู่   มีความเพียร  มีสติ  มีสัมปชัญญะ   กำจัดอภิชฌาและ
20,0003,014,โทมนัสในโลกเสียได้ พิจารณาเห็นธรรมในธรรมอยู่ มีความเพียร มีสติ  มีสัม-
20,0003,015,ปชัญญะ   กำจัดอภิชฌา และโทมนัสในโลกเสียได้ น่าอัศจรรย์   พระพุทธเจ้าข้า
20,0003,016,ไม่เคยมี   พระพุทธเจ้าข้า  เพียงเท่านี้   พระพุทธเจ้าข้า  พระผู้มีพระภาคเจ้าชื่อว่า
20,0003,017,ย่อมทรงทราบประโยชน์และมิใช่ประโยชน์ของสัตว์ทั้งหลาย ในเมื่อมนุษย์รกชัฏ
20,0003,018,เป็นไปอย่างนี้   ในเมื่อมนุษย์เดนกาก  เป็นไปอยู่อย่างนี้   ในเมื่อมนุษย์โอ้อวด
20,0003,019,เป็นไปอยู่อย่างนี้    ก็สิ่งที่รกชัฏคือมนุษย์    สิ่งที่ตื้นคือสัตว์   พระพุทธเจ้าข้า
20,0003,020,ด้วยว่าข้าพระพุทธเจ้าสามารถจะให้ช้างที่พอฝึกแล้วแล่นไปได้       ช้างนั้น
20,0003,021,จักทำนครจัมปา  ให้เป็นที่ไปมาโดยระหว่าง ๆ  จักทำความโอ้อวด  ความโกง