Book,Page,LineNumber,Text
33,0016,001,เมืองทางชายแดน    ก่อการกำเริบ     พระนางปทุมวดีก็ทรงพระครรภ์แก่
33,0016,002,เพราะฉะนั้น    พระราชาจึงทรงคงพระนางไว้ในพระนคร    เสด็จไปเมือง
33,0016,003,ชายแดน.    ครั้งนั้น   สตรีเหล่านั้นจึงติดสินบนหญิงผู้รับใช้พระนางสั่งว่า
33,0016,004,เจ้าจงนำทารกของพระนางที่พอคลอดแล้วออกไป       จงเอาท่อนไม้ท่อน
33,0016,005,หนึ่งทาเลือดแล้ววางไว้ใกล้  ๆ แทน.  ไม่นานนักพระนางปทุมวดีก็ประสูติ
33,0016,006,พระมหาปทุมกุมารอยู่ในพระครรภ์พระองค์เดียว.     นอกนั้นทารก   ๔๙๙
33,0016,007,พระองค์    ก็บังเกิดเป็นสังเสทชะ    ในขณะที่พระมหาปทุมกุมารออกจาก
33,0016,008,ครรภ์ของพระมารดาแล้วบรรทมอยู่   ขณะนั้นหญิงรับใช้พระนางรู้ว่าพระ-
33,0016,009,นางปทุมวดีนี้ยังไม่ได้สติก็เอาท่อนไม้ท่อนหนึ่งทาเลือดแล้ววางไว้ใกล้ ๆ
33,0016,010,แล้วก็ให้สัญญาณนัดหมายแก่สตรีเหล่านั้น  สตรีทั้ง    ๕๐๐  คน   แต่ละคน
33,0016,011,ก็รับทารกคนละองค์  ส่งไปสำนักของเหล่าช่างกลึง    ให้นำกล่องทั้งหลาย
33,0016,012,มาแล้วให้ทารกที่แต่ละคนรับไว้นอนในกล่องนั้น     ทำตราเครื่องหมายไว้
33,0016,013,ภายนอกวางไว้.    ฝ่ายพระนางปทุมวดีรู้สึกพระองค์แล้วถามหญิงรับใช้นั้น
33,0016,014,ว่า   ข้าคลอดบุตรหรือจ๊ะแม่นาง  หญิงผู้นั้นพูดขู่พระนางว่า   พระนางจัก
33,0016,015,ได้ทารกแต่ไหนเล่า   มีแต่ทารกที่ออกจากพระครรภ์พระนางอันนี้    แล้วก็
33,0016,016,วางท่อนไม้ที่เปื้อนเลือดไว้เบื้องพระพักตร์.     พระนางทอดพระเนตรเห็น
33,0016,017,แล้ว   ก็เสียพระหฤทัย   ตรัสว่า  เจ้าจงรีบผ่าท่อนไม้นั้นเอาออกไปเสีย   ถ้า
33,0016,018,ใครเขาเห็นจะอับอายขายหน้าเขา.    หญิงผู้นั้นฟังพระราชเสาวนีย์ก็ทำเป็น
33,0016,019,หวังดี  ผ่าท่อนไม้แล้วใส่เตาไฟ.
33,0016,020,ฝ่ายพระราชเสด็จกลับจากเมืองชายแดนแล้ว   รอพระฤกษ์อยู่  ตั้ง
33,0016,021,ค่ายพักอยู่นอกพระนคร   ครั้งนั้นสตรี  ๕๐๐  คน   ก็มาต้อนรับพระราชา
33,0016,022,กราบทูลว่า   ข้าแต่พระมหาราชเจ้า   พระองค์คงจักไม่ทรงเชื่อข้าพระบาท