Search is not available for this dataset
ca
stringlengths
3
1.79k
gl
stringlengths
4
734
Tenia 90 habitants l'any 2007 segons dades de l'Institut Gallec d'Estadística dels quals eren 48 homes i 42 dones, el que suposa una disminució amb relació a l'any 1999 quan tenia 107 habitants.
Tiña 90 habitantes no ano 2007 segundo datos do Instituto Galego de Estatística dos cales eran 48 homes e 42 mulleres , o que supón unha diminución con relación ao ano 1999 cando tiña 107 habitantes .
O Peón és un lloc de la parròquia de Laraxe al municipi corunyès de Cabanas, a la comarca de l'Eume.
O Peón é un lugar da parroquia de Laraxe no concello coruñés de Cabanas , na comarca do Eume .
Tenia 108 habitants l'any 2007 segons dades de l'Institut Gallec d'Estadística dels quals eren 48 homes i 60 dones, el que suposa un augment amb relació a l'any 1999 quan tenia 105 habitants.
Tiña 108 habitantes no ano 2007 segundo datos do Instituto Galego de Estatística dos cales eran 48 homes e 60 mulleres , o que supón un aumento con relación ao ano 1999 cando tiña 105 habitantes .
O Pereiro és un lloc de la parròquia de Laraxe al municipi corunyès de Cabanas, a la comarca de l'Eume.
O Pereiro é un lugar da parroquia de Laraxe no concello coruñés de Cabanas , na comarca do Eume .
Tenia 185 habitants l'any 2007 segons dades de l'Institut Gallec d'Estadística dels quals eren 95 homes i 90 dones, el que suposa un augment amb relació a l'any 1999 quan tenia 155 habitants.
Tiña 185 habitantes no ano 2007 segundo datos do Instituto Galego de Estatística dos cales eran 95 homes e 90 mulleres , o que supón un aumento con relación ao ano 1999 cando tiña 155 habitantes .
Relousada és un lloc de la parròquia de Laraxe al municipi corunyès de Cabanas, a la comarca de l'Eume.
Relousada é un lugar da parroquia de Laraxe no concello coruñés de Cabanas , na comarca do Eume .
Tenia 31 habitants l'any 2007 segons dades de l'Institut Gallec d'Estadística dels quals eren 15 homes i 16 dones, el que suposa un augment amb relació a l'any 1999 quan tenia 28 habitants.
Tiña 31 habitantes no ano 2007 segundo datos do Instituto Galego de Estatística dos cales eran 15 homes e 16 mulleres , o que supón un aumento con relación ao ano 1999 cando tiña 28 habitantes .
A Torre és un lloc de la parròquia de Laraxe al municipi corunyès de Cabanas, a la comarca de l'Eume.
A Torre é un lugar da parroquia de Laraxe no concello coruñés de Cabanas , na comarca do Eume .
Tenia 156 habitants l'any 2007 segons dades de l'Institut Gallec d'Estadística dels quals eren 72 homes i 84 dones, el que suposa un augment amb relació a l'any 1999 quan tenia 150 habitants.
Tiña 156 habitantes no ano 2007 segundo datos do Instituto Galego de Estatística dos cales eran 72 homes e 84 mulleres , o que supón un aumento con relación ao ano 1999 cando tiña 150 habitantes .
LA Caneta, lloc de la parròquia d'Iris, a l'ajuntament de Cabanas; A Caneta, lloc de la parròquia de Borrifáns, a l'ajuntament d'Oza-Cesuras.
A Caneta , lugar da parroquia de Irís , no concello de Cabanas ; A Caneta , lugar da parroquia de Borrifáns , no concello de Oza-Cesuras .
Un batà és una màquina hidràulica moguda per l'aigua d'un riu.
Un batán é unha máquina hidráulica movida pola auga dun río .
Com a topònim pot referir-se a:
Como topónimo pode referirse a :
O Batán és un lloc de la parròquia de San Martiño de Porto al municipi corunyès de Cabanas, a la comarca de l'Eume.
O Batán é un lugar da parroquia de San Martiño de Porto no concello coruñés de Cabanas , na comarca do Eume. Tiña 57 habitantes no ano 2007 segundo datos do Instituto Galego de Estatística dos cales eran 31 homes e 26 mulleres , o que supón unha diminución con relación ao ano 1999 cando tiña 66 habitantes .
Nicasio Guisasola Domínguez Gil (1900 - Talavera de la Reina; 10 de juny de 1940) va ser un enginyer agrònom i polític espanyol.
Nicasio Guisasola Domínguez Gil , nado en 1900 e finado en Talavera de la Reina o 10 de xuño de 1940 , foi un enxeñeiro agrónomo e político galego .
Enginyer agrònom, era el propietari d'una fàbrica de ceràmica a Villalonga (Sangenjo).
Enxeñeiro agrónomo , era o propietario da fábrica de cerámica da Fianteira en Vilalonga ( Sanxenxo ) .
Fou diputat per la província de Pontevedra per la CEDA a les eleccions generals espanyoles de 1933.
Foi deputado pola provincia de Pontevedra pola CEDA nas eleccións xerais de 1933 .
Durant la Guerra civil s'allistà en la Companyia de Voluntaris de Vigo i fou ferit a Villagonzalo.[1].
Durante a Guerra civil alistouse na Compañía de Voluntarios de Vigo e foi ferido en Villagonzalo [ 1 ] .
En finalitzar la guerra va ser assignat Cap de la Secció Agronòmica de la província de Madrid.[2].
Ao rematar a guerra foi designado Xefe da Sección Agronómica da provincia de Madrid [ 2 ] .
Va morir en un accident d'automòbil a Talavera de la Reina el 1940 i va ser enterrat a Lleó.[3].
Finou en accidente de automóbil en Talavera de la Reina en 1940 e foi soterrado en León [ 3 ] .
" As barreiras teñen nome de muller " Enllaços externs Fitxa al Congrés dels Diputats
" As barreiras teñen nome de muller " Ficha no Congreso dos Deputados
El riu Castro (també conegut com a riu Dana, riu dels Frades, o rierol de Laraje) és un rierol que fa de límit entre els ajuntaments de Fene i Cabañas.
O río Castro tamén coñecido como río Dana , río dos Frades , ou rego de Laraxe ) é un rego que fai de límite entre os concellos de Fene e Cabanas .
Neix a la parròquia de Salto a l'ajuntament de Cabañas, sent un rierol de petita grandària però molt cabalós, recollint aigua de deus i brañas.
Nace na parroquia de Salto no concello de Cabanas , sendo un rego de pequeno tamaño pero moi caudaloso , recollendo auga de mananciais e brañas .
Descendeix des d'un petit vessant per la parròquia de Laraje fins a formar una petita vall amb fèrtils vegas en el seu curs mitjà, ja en la parròquia de Porto.
Descende dende unha pequena aba pola parroquia de Laraxe ata formar un pequeno val con fértiles veigas no seu curso medio , xa na parroquia de Porto .
En el seu recorregut és aprofitat per diversos molins, entre ells l'antic molí del Priorat de Porto, prop de l'església de Sant Martiño, d'on rep el nom de riu dels Frades.
No seu percorrido é aproveitado por varios muíños , entre eles o antiguo muíño do Priorato de Porto , preto da igrexa de San Martiño , de onde recibe o nome de río dos Frades .
Continua el seu recorregut vorejant el vessant del castro de les Modias, que li de l'altra de les seves denominacions, per finalitzar descendint en una petita vall fins a desembocar en la ria d'Ares, a la platja de Riu Castro, en un molí de marees conegut com molí de Marea, fent de frontera natural entre els ajuntaments de Cabanas i Fene.
Continúa o seu percorrido bordeando a ladeira do castro das Modias , que lle da outra das súas denominacións , para finalizar descendendo nun pequeno val ata desembocar na ría de Ares , na praia de Río Castro , nun muíño de mareas coñecido como muíño de Maré , facendo de fronteira natural entre os concellos de Cabanas e Fene .
Castro das Modias és un castro de pujol fortificat situat en el municipi de Cabanas.[1]
Castro das Modias é un castro de outeiro fortificado situado no concello de Cabanas. [ 1 ]
Està situat en una península de forma gairebé oval.
Está situado nunha península de forma case oval .
El riu Castro fa de defensa natural.
O río Castro fai de defensa natural .
Pel nord el terraplè arriba fins al riu.
Polo norte o terraplén chega ata o río .
El castro està tallat per l'oest per la trinxera del tren.
O castro está cortado polo oeste pola trincheira do tren .
El recinte central mesura uns 80 per 100 metres.
O recinto central mide uns 80 por 100 metros .
Està agenollat per un terraplè rematat en un mur de terra d'un metre d'alçada a l'interior i de dos la quatre metres a l'exterior; el mur desapareix gairebé en la seva totalitat a la cara nord.
Está arrodeado por un terraplén rematado nun muro de terra dun metro de altura no interior e de dous a catro metros no exterior ; o muro desaparece case na súa totalidade na cara norte .
La croa està dividida en parcel·les emprades com a plantació d'eucaliptus i prats.
A croa está dividida en parcelas empregadas como plantación de eucaliptos e prados .
El Torque de Porto és un torque trobat a Galícia al segle XIX.
O Torque de Porto é un torque atopado en Galicia no século XIX .
Va ser trobat probablement en el castro d'As Modias, en el lloc d'As Modias, parròquia de Porto, municipi de Cabañas.
Apareceu por casualidade probablemente no castro das Modias , no lugar das Modias , parroquia de San Martiño de Porto , concello de Cabanas .
Aquesta peça va ser adquirida per la Diputació de la Corunya l'any 1868 al particular Ernesto Freire i es va dipositar al Museu Arqueològic i Històric Castelo de Santo Antón.
Esta peza foi adquirida pola Deputación da Coruña no ano 1868 ao particular don Ernesto Freire e depositouse no Museo Arqueolóxico e Histórico Castelo de Santo Antón .
Es data aproximadament al segle I a.
Dátase aproximadamente no século I a .
Torque d'or i plata, format per una vara massissa de secció circular amb filferros enrotllats i rematades piriformes.
Torque de ouro aliado con prata , formado por unha variña maciza de sección circular con arames enrolados e remates piriformes .
Els filferros estan ben conservats i donen 65 voltes sobre la vara.
Os arames están ben conservados e dan 65 voltas sobre a variña .
Entre la zona llisa i els filferros té dos motius en espiral de fil d'or aplicat, amb botó central.
Entre a zona lisa e os arames ten dous motivos en espiral de fío de ouro aplicado , con botón central .
A la cara interna presenta una retícula incisa i un doble triangle puntejat.
Na cara interna presenta unha retícula incisa e un dobre triángulo punteado .
Torque de Burela Museu Arqueològic i Històric Castelo de Santo Antón
Torque de Burela Torque de Ourense Torque de Foxados Museo Arqueolóxico e Histórico Castelo de Santo Antón
Castro de Piñeiros és un castro de cim fortificat en el municipi de Cabanas.[1]
Castro de Piñeiros é un castro de cumio fortificado do concello de Cabanas. [ 1 ]
És un castro de forma ovalada, amb l'eix major orientat al NL-SO.
É un castro de forma ovalada , co eixo maior orientado ao NL-SO .
L'eix major mesura uns 90 metres i el menor 60 metres.
O eixo maior mide uns 90 metros e o menor 60 metros .
Té una sola línia defensiva monumental amb zones de més de 10 metres d'alt.
Te unha soa liña defensiva monumental con zonas de máis de 10 metros de alto .
Té un sol accés al cim que està elevada respecte a la base inferior de les defenses.
Ten un só acceso á croa que está elevada respecto á base inferior das defensas .
Coto del Castro o Castro del Salto, és un castro de cim fortificat del municipi de Cabanas.[1]
Coto do Castro ou Castro do Salto , é un castro de cumio fortificado do concello de Cabanas. [ 1 ]
Té forma ovalada.
Ten forma ovalada .
Amb un eix major de N-S d'uns 90 metres i 60 m a l'eix E-O, amb dobles defenses completes d'uns 5 metres d'alt.
Cun eixo maior de N-S duns 90 metros e 60 m no eixo L-O , con dobres defensas completas duns 5 metros de alto .
L'antecastro se situa al NE d'uns 60 metres d'ample i un 30 m de llarg on se situa l'accés al castro .
O antecastro sitúase ao NL duns 60 metros de ancho e un 30 m de longo onde se sitúa o acceso ao castro .
El castro té vistes a la ria d'Ares.
O castro ten vistas á ría de Ares .
En la documentació del Tombo de Caaveiro es registra com Castrum Carivio/Carivi/Carive.[1] Aquest, segons substantiu, de probable origen britònic (*kar' fuerte' + hivin' teixo), va ser elidit a l'edat mitjana en favor del genèric llatí.[2] Així, la denominació popular actual és El Castro o Coto del Castro.
Na documentación do Tombo de Caaveiro rexístrase como Castrum Carivio/Carivi/Carive [ 2 ] . Este segundo substantivo , de probable orixe britónica ( * kar ' forte ' + hivin ' teixo ' [ 3 ] ) , foi elidido na Idade Media en favor do xenérico latino. Así , a denominación popular actual é O Castro ou Coto do Castro .
Pont de l'Eume, també anomenat Pont de Pedra, és una construcció que comunica els municipis de Cabanas i Pontedeume, a través del riu Eume.
Ponte do Eume , tamén chamada ponte de Pedra , é unha construción que comunica os concellos de Cabanas e Pontedeume , a través do río Eume .
La primera referència escrita és de 1162 i es refereix a un pont de fusta.
A primeira referencia escrita é de 1162 e refírese a unha ponte de madeira .
No obstant això ja devia existir des de temps immemorial per comunicar ambdós marges del riu, habitades des de temps remots.
Porén xa debía existir desde tempo inmemorial para comunicar ambas marxes do río , habitadas desde tempos remotos .
A la fi del segle XIV, Fernán Pérez de Andrade, va manar construir un pont de cantería.
A finais do século XIV , Fernán Peres de Andrade , O Boo , mandou construír unha ponte de cantería .
Aquesta pont tenia 78 arcs i dues torres: entre els arcs 8o i 9o la tTrre del Pont, i entre els arcs 40o i 41o la tTrre del Cingle.
Dita ponte tiña 78 arcos e dúas torres : entre os arcos 8o e 9o a Torre da Ponte , e entre os arcos 40o e 41o a Torre do Risco .
Entre els arcs 2o i 3o estaven, sobre unes peañns, els símbols de Fernán PPérez l'ós i el xjabalí Al final del pont hi havia un cruceiro.
Entre os arcos 2o e 3o estaban , sobre unhas peañas , os símbolos de Fernán Peres : o oso e o xabarín. Ao final da ponte había un cruceiro .
També hi havia un hospital de pelegrins entre els arcs 19è i 20è.
Tamén había un hospital de peregrinos entre os arcos 19o e 20o .
El pont va ser reparat en diverses ocasions dels danys que ocasionaven les crescudes del riu, però no van poder evitar el deteriorament progressiu del pont.
A ponte foi reparada en varias ocasións dos estragos que ocasionaban as crecidas do río , mais non puideron evitar a deterioración progresiva da ponte .
Així, desapareix l'hospital entre 1791 i 1820 i el 1843 desapareixen les torres i els símbols dels Andrade.
Así , desaparece o hospital entre 1791 e 1820 e en 1843 desaparecen as torres e os símbolos dos Andrade .
Finalment, s'enderroca el pont i es construeix una notícia entre 1863 i 1873, inicialment amb 11 arcs que s'amplien progressivament fins als 15 actuals.
Finalmente , derrúbase a ponte e constrúese unha nova entre 1863 e 1873 , inicialmente con 11 arcos que se amplían progresivamente ata os 15 actuais .
L'ós i ejabalí del pont de Ferná Pérezs estan avui dia en el claustre del convent de San Aguín (actual casa de la cultura de Pontedeume).
O oso e o xabarín da ponte de Fernán Peres están hoxe en día no claustro do convento de Santo Agostiño ( actual casa da cultura de Pontedeume ) .
La platja de la Magdalena és un arenal situat al municipi de Cabanas al tancament de la ria d'Ares limitant amb el municipi de Pontedeume, a la desembocadura del riu Eume.
A praia da Madalena é un areal situado no concello de Cabanas no peche á ría de Ares limitando co concello de Pontedeume , na desembocadura do río Eume .
L'arenal de sorra blanca i fina forma juntament amb el riu Eume i la pineda un espai natural al fons de la ria d'Ares.
O areal de area branca e fina forma xunto co río Eume e o piñeiral un espazo natural no fondo da ría de Ares .
La platja no té Bandera Blava, però sí tots els serveis en un passeig de vianants.
A praia non ten Bandeira Azul , pero si tódolos servizos nun paseo peonil .
És una platja d'aigües tranquil·les i poc profundes.
É unha praia de augas tranquilas e pouco profundas .
Sent una platja urbana de molt alta ocupació per la seva proximitat a Pontedeume.
Sendo unha praia urbana de moi alta ocupación pola súa proximidade a Pontedeume .
Des dels anys seixanta va patir una gran pressió urbanística i de creixement descontrolat havent-hi habitatges de tota mena per la zona.
Dende os anos sesenta sufriu unha grande presión urbanística e de crecemento descontrolado habendo vivendas de todo tipo pola zona .
Des de cases unifamiliars a edificis d'apartaments i habitatges residencials.
Desde casas unifamiliares a edificios de apartamentos e vivendas residenciais .
Des d'inicis del segle XX l'ajuntament de Cabanas va intentar posar ordre a la zona prohibint l'accés de vehicles a la muntanya de pins de la platja i limitant l'accés al mateix.
Dende inicios do século XX o concello de Cabanas tentou poñer orde na zona prohibindo o acceso de vehículos ao monte de piñeiros da praia e limitando o acceso ao mesmo .
Es va construir un passeig de vianants per la carretera que voreja els pins.
Construíuse un paseo peonil pola estrada que bordea os piñeiros .
A la mateixa platja hi ha locals d'hostaleria i un club nàutic.
Na propia praia existen locais de hostalería e un club náutico .
Instal·lacions per a la pràctica d'esports de vela i ancoratge d'embarcacions.
Instalacións para a práctica de deportes de vela e fondeadeiro de embarcacións .
A la platja hi ha un camp de futbol.
Na praia hai un campo de fútbol .
Com accessos a la platja hi ha enllaç directe a l'autopista AP-9 i l'estació de Cabanas és a prop.
Como accesos á praia hai ligazón directa á autoestrada AP-9 e a estación de Cabanas está preto .
El polígon industrial Vilar del Colo és una zona industrial i d'ús terciari-mixt situada entre els ajuntaments de Cabanas i Fene.
O polígono industrial Vilar do ColoCoordenadas : 43°26′50.3 ′′N 08°10′23.7 ′′O / 43.447306 , - 8.173250 é unha zona industrial e de uso terciario-mixto situada entre os concellos de Cabanas e Fene .
El 2007 es va crear l'associació que agrupa els empresaris assentats al polígon.[1] Aquest mateix any, María José Caride, com a consellera de Política Territorial, Obres Públiques i Transport, inaugurava la carretera AC-563, que serviria per connectar la zona industrial amb l'AC-564 (carretera de Cabanas a Pontes) i, alhora, aquesta amb la VG-1.2 a Mugardos.[2][3]
En 2007 creouse a asociación que agrupa os empresarios asentados no polígono. [ 3 ] Ese mesmo ano , María José Caride , daquela como conselleira de Política Territorial , Obras Públicas e Transporte , inauguraba a estrada AC-563 , que serviría para conectar a zona industrial coa AC-564 ( estrada de Cabanas ás Pontes ) e , de vez , esta coa VG-1.2 a Mugardos. [ 4 ] [ 5 ]
El 2010 el després ministre de Foment espanyol, José Blanco, presentava el projecte per a la nova "Base de Salvament Marítim i Lluita contra la Contaminació" que s'hauria de construir en el tenérmelo fenés.[1]
En 2010 o daquela ministro de Fomento español , José Blanco , presentaba o proxecto para a nova " Base de Salvamento Marítimo e Loita contra a Contaminación " que se habería construír no termo fenés. [ 6 ]
A l'abril de 2011 la plataforma ecologista ADEGA va convocar una concentració contra de l'ampliació d'aquest polígon.[1] La modificació - en 2015 - de l'ordenança que regula els usos de Vilar do Colo va fomentar l'obertura de nous negocis a l'altre costat de l'àmbit industrial.[2]
En abril de 2011 a plataforma ecoloxista ADEGA convocou unha concentración contra da ampliación deste polígono. [ 7 ] A modificación - en 2015 - da ordenanza que regula os usos de Vilar do Colo fomentou a apertura de novos negocios alén do ámbito industrial. [ 8 ] [ 9 ]
El polígon de Vilar do Colo es caracteritza, a més, per estar travessat pel Camí Anglès.[1]
O polígono de Vilar do Colo caracterízase , ademais , por estar atravesado polo Camiño Inglés. [ 10 ]
AP-9F sortida 25F N-651 km 27 VG-1.2 AC-563
AP-9F saída 25F N-651 pk 27 VG-1.2 AC-563
La platja de Chamoso és una cala rocosa situada al sud de la parròquia de San Martiño de Porto, al municipi corunyès de Cabanas.
A praia de Chamoso é unha cala rochosa situada ao sur da parroquia de San Martiño de Porto , no concello coruñés de Cabanas .
És una platja d'arena fina amb afloraments rocosos semblant a altres de la ria d'Ares, de la qual forma part i no compta amb cap servei excepte un xicotet aparcament prop de l'accés per als vianants que salva el fort desnivell.
É unha praia de area fina con afloramentos rochosos semellante a outras da ría de Ares , da que forma parte e non conta con ningún servizo agás o dun pequeno aparcadoiro preto do acceso peonil que salva o forte desnivel .
Acisclo Rogelio Manzano Freire, nascut a Ourense el 6 de maig de 1940, és un escultor gallec.
Acisclo Rogelio Manzano Freire , nado en Ourense o 6 de maio de 1940 , é un escultor galego .
Va estudiar a l'Escola de Formació Professional Accelerada i a l'Escola d'Arts i Oficis de Santiago de Compostel·la.
Estudou na Escola de Formación Profesional Acelerada e na Escola de Artes e Oficios de Santiago de Compostela .
Va treballar en un curt període al taller de Francisco Asorey.
Traballou nun curto período no obradoiro de Francisco Asorey .
Es va integrar en el grup "El volter" amb Jaime Quessada i Xosé Luis de Dios i en el grup "Set artistes gallecs", amb Manuel Buciños, Arturo Baltar, Virxilio Fernández Cañedo i Xavier Pousa Carrera.
Integrouse no grupo " O volter " con Xaime Quessada e Xosé Luís de Dios e no grupo " Sete artistas galegos " , con Manuel Buciños , Arturo Baltar , Virxilio Fernández Cañedo e Xavier Pousa Carrera .
Va ser medalla nacional d'Art Juvenil i va realitzar exposicions individuals a Espanya i fora d'ella.
Foi medalla nacional de Arte Xuvenil e realizou exposicións individuais en España e fóra dela .
L'any 2008[1] és nomenat acadèmic numerari de la Reial Acadèmia Gallega de Belles Arts en la secció d'escultura.
No ano 2008 [ 1 ] é nomeado académico numerario da Real Academia Galega de Belas Artes na sección de escultura .
Va començar amb un expressionisme d'extraordinària força.
Empezou cun expresionismo de extraordinaria forza .
Més tard va anar cap a formes recloses, vagament figuratives.
Máis tarde foi cara a formas recluídas , vagamente figurativas .
L'etapa eivissenca està directament inspirada en les restes del Partenó.
A etapa ibicenca está directamente inspirada nos restos fidianos do Partenón .
Vesilahti és un municipi de la regió de Pirkanmaa, Finlàndia.
Ruovesi é un municipio de Finlandia da rexión de Pirkanmaa .
El 2017 la seva població era de 4.477 habitants.
En 2017 a súa poboación era de 4.477 habitantes .
La superfície del terme municipal és de 353,94 km2, dels quals 52,99 km2 són aigua.
A superficie do termo municipal é de 353,94 km2 , dos cales 52,99 km2 son auga. [ 1 ] O concello ten unha densidade de poboación de 14,88 hab./km2 .
Vesilahti està bullit amb : [ 1 ]
Vesilahti está irmandado con : [ 2 ]
Rõuge, Estònia St. Georgen im Schwarzwald, Alemanya
Rõuge , Estonia St. Georgen im Schwarzwald , Alemaña
Urjala és un municipi de Finlàndia de la regió de Pirkanmaa.
Urjala é un municipio de Finlandia da rexión de Pirkanmaa .