text
stringlengths 0
136
|
|---|
بهوپال د هندوستان پښتانه
|
00011953 ۲ 9٧
|
بېژندنه
|
بهوپال د هندوستان پښتانه
|
00011953 ۲ 9٧
|
د ۱۹۴۷م کال د اګست ديارلسمه نېټه وه د بهوپال په سرکاري
|
دفتر کې نواب حمید الله ځان له خپل مېز سره ولاړ دی د هغه توپنچه
|
ډکه پر مېز پرته ده. د هغه تندی تريو او لاسونه يې يو پر بل کلک
|
نیولي دي. لږه شېبه وروسته د هغه مشره لور دفتر ته ننوزي. دواړه یو
|
بل ته سلام اچوي او سمدلاسه نواب خپلې لور ته وايي
|
'زه پاکستان ته ځم غواړم چې د بهوپال چارې ته پر مخ یوسې
|
کېدای شي ما د پاکستان مشر وټاکي ما ته جناح ویلي دي چې
|
راشه. خو زه غواړم چې ته ما ته د یوې خبرې ډاډ راکړې او هغه دا چې
|
ما ته به د بهوپال له خزانې پنځه لکه روپۍ دکال رالېږې ته دا خبره
|
متې؟'
|
لور یوه شېبه د پلار په سترګو کې سترګې واچولې. خو خپل قهر
|
يې نشو څرګندولی. پلار ته یې بې ادبي نشوی کولای پر مېز اېښې
|
توپنچې ته یې اشاره وکړه او ویې ويل
|
"ته ولې په ما د دې توپنچې ډز نه کوې؟ زه بې وسلې يم دا نوابي
|
تا پورې اړه لري. دا سيمه که له هند سره یو ځای کېده نو په دې
|
فیصله زه خپله ګوته نشم لګولی او سبا به خلک وايي ښځه وه ځکه
|
خو یې د دې خاورې له هند سره د يو ځای کېدو مخه ونه نیوله. او
|
هغه وطن چې زموږ مشرانو په تېرو دوه نیم سوو کلونو کې د خپلو
|
سرونو په بدل ساتلی و . یوې ښځې هند ته تسلیم کړ."
|
د نواب حميدالله خان دا لور عابده سلطان وه. چې د بهوپال د
|
وروستۍ نوابې په توګه په دیارلس کلنۍ کې نومول شوې وه او په
|
٢ د مې پر ١١ نېټه د ٨۸کلونو په عمر په کراچۍ کې په حق
|
ري : ٍ
|
بهوپال د هندوستان پښتاله بس سن
|
00011953 ۲ 9٧
|
-٣ پېژندنه
|
دا د اورکزیو د هغې کورنۍ مېرمن وه چې د هند په مدهيه پردېش
|
ایالت کې یې د اتلسمې پېړۍ په سر کې د بهوپال د خپلواکې نوابۍ
|
بنا کېښوده.
|
د هندوستان په پراخه ځاوره کې له لرغونو وختونو څخه هرې
|
سيمې د انتظامي چارو لپاره يو واکمن لرلو د پښتنو. عربانو.
|
ترکانو او مغولو له خوا چې هرکله دا سیمه نيول شوې او د دوی
|
سلطنت پرې جوړ شوی. نو دغو سیمه يیزه واکمنو ته يې درناوی
|
کړی دی. او که جګړه یې ورسره نه کوله. نو د باج او خراج په بدل کې
|
یې ورته القاب | و خطابونه ورکړي دي. هغه صوبې يا ایالتونه چې
|
لکه د پاچاهانو په کې راجه ګان او نوابان واکمن وو .د خپلې سیمې
|
د خلکو لپاره هم مهم وو .د ځمکو د شخړو 71717171-417
|
وبا او دغسې نورې ورځنۍ چارې د نوابانو له خوا ټاکل شوي
|
پولیس. پوځ. قاضیانو او وزیرانو اداره کولې. د يو پاچا د يوه
|
کامیابه حکومت تر شا هم دغه نوابان او راجه ګان وو. د بهرني یرغل
|
پرضد د پوځ برابرولو لپاره به هم دې نوابیو ډېر لوی رول ترسره کاوه.
|
په ٠٠۰۰ عيسوي کال کې چې انګرېزان د هند په لویه وچه واکمن
|
وو . د دې نوابیو او راجواړو په اړه یې یوه تذکره لیکلې چې د هغې له
|
مخې د هند او اوسني پاکستان او بنګله دېش په ګډون دلته تر شپږو
|
سوو ډېر نوابان او راجه ګان وو. په نولسمه پېړۍ کې ځينې ریاستونه
|
او ایالتونه لکه اسام مرهټه او پنجاب په انتظامی توګه خپل
|
حیثیت له لاسه ورکړی و.
|
په ۱۹۴۷م کال کې د انګرېزانو په حساب ۵۲۵ ریاستونه موجود
|
وو په دې کې زمیندارۍ او ټیکانې هم شاملې وې. زمینداري يوازې
|
په یو څو کليو مشتمله وه. دوی ته به يې تعلق دار يا جاګيردار هم
|
بهوپال د هندوستان پښتانه
|
00011953 ۲ 9٧
|
م۴ پېژندنه
|
ویلو. یوه زمیندار یا جاګيردار به له خلکو د ماليو راټولولو کار هم
|
کاوه په دې کې زیاتره مورثئي وې. خو کله کله پاچا د انعام په توګه
|
هم داسې جاګیردارۍ ورکولې
|
جون پور داسې یوه زمینداري وه له زمیندارۍ پرته د "وصل"' په
|
نوم هم یو انتظامي یونټ و چې واړه او کوچني کلي به له ګاونډي
|
نوابۍ یا راجه سره وصل وو. خو دوی به کله کله خپلواکه اختيارات
|
هم لرل. شورپور او ګړوال د دې ښې بېلګې دي په راجواړو او نوابیو
|
کې هم دوه ډوله امتیازات ورکړی شوي وو. د نورو لویو ریاستونو په
|
شان بهوپال او حیدراباد هم داسې امتيازات لرل
|
دې ته به یې ګن سیليوټ یانې هغه چې د توپو سلامي لري. دا دود
|
د انګرېزانو په وخت کې پيل شو او هغه نواب يا راجه چې دوی به
|
ډېر درناوی ورته کاوه هغه ته به يې د يوویشت توپو سلامي امتياز
|
ورکاوه. چې تر ټولو لوړ اعزاز و. تر ټولو وړوکی د دريو توپونو
|
Subsets and Splits
No community queries yet
The top public SQL queries from the community will appear here once available.